| |
Lees de aanleiding en achtergrond van deze reis in de Nunspeter Post (18-10-2006).
Luister naar het interview met Anneke, live in de studio van radio Gelderland (28-09-2007): track 1 - track 2 . | Goede doelen | Tijdens onze reis bezoeken we drie charitatieve projecten. Twee SOS kinderdorpen 2 in Chili en Peru en een "Indianen project" in Bolivia. We gaan hen verrassen met een "vette" cheque. Help ons om de € 10.000 te halen. Stort uw gift op giro 1539090 t.n.v. A.Aldershof o.v.v. SOS. Al het geld gaat rechtstreeks naar hen! Het totaalbedrag verdelen we evenredig over de drie projecten.
Tijdens onze gehele reis - t/m 31 mei 2007 -, kunt u nog steeds uw donaties overmaken! | | | | | Logboek mei 2007 [april - maart - februari - januari - december - november/oktober ] | | 31-05-2007 | Pier is gisteren weer naar zijn werk gegaan. Leuk om iedereen weer te zien, maar er lijkt in een half jaar niet veel gebeurd! Thom weer naar school. Alle kinderen waren wat langer maar verder...?
Luuk weer naar zwemles, moeten we wel op tijd eten, maar Stijn moet ook nog trainen... Bluuuh. We hebben een half jaar zonder agenda, horloge, telefoon geleefd. Nu moet ik weer zes agenda's kloppend zien te krijgen. Het valt niet mee om te landen: Pier en ik zijn allebei wat chagrijnig. We hebben vaak het gevoel van "wat doen we hier?" We hebben het gevoel in no-time weer geleefd te worden. Maar we zullen toch echt moeten proberen weer in het gareel te komen en de stress zoveel mogelijk buiten de deur te houden...
Opa en oma komen langs en nemen 26 Donald Ducks mee!!! | | 29-05-2007 | We slapen enorm uit en moeten er dan aan geloven: dozen uitpakken, gras maaien met de zeis (want de grasmaaier kwam er niet doorheen), boodschappen doen. Thom maakt een voortgangsoverzicht van zijn schoolwerk. Tjonge wat is dat weer wennen... | | 28-05-2007 | Amsterdam - Om 13:55 komt ons vliegtuig op Schiphol aan. Het gewone leven gaat weer beginnen...
Als we aankomen wacht ons een fantastisch welkom. Vrienden en familie staan met spandoek (!!!) achter de glazen wand. De meesten gaan ook nog gezellig mee naar ons huis waar mijn moeder een warm welkom had voorbereid: schoon huis (!!!!!), lekkere aardbeientaart, een pan soep, broodjes, appeltaart en cake van Tonny (onze oppas), koffie etc. Kortom: heerlijk om thuis te komen in zo'n gespreid bedje. En trouwens... ons bed was weer geweldig lekker!
De jongens rennen meteen naar hun kamers. Trekken de playmobiel open; Luuk en Koen hebben herhaaldelijk verteld hoe ze thuis met de playmobiel zouden gaan spelen. Dat hebben ze wel gemist op de reis. | | 27-05-2007 | Lima - Vandaag naar huis. Om 18:25 gaan we de lucht in met KL0744 (KLM) en vliegen rechtstreeks naar Amsterdam..
We hoeven dus pas rond 3 uur vanmiddag richting het vliegveld. Pier neemt de gelegenheid te baat om - voor het eerst van zijn leven - te parapenten! Een halve instructie en oefenen vanaf een hoog duin. Ben benieuwd naar de verhalen en de foto's. Hopelijk breekt hij nix, anders komen zes weken later naar huis! (no problem...).
 | | 26-05-2007 | Lima
Vandaag hebben we nix meer te doen! De auto in de container, shopping gedaan (bluuuuh), dus we gaan in Lima nog maar een paar leuke dingen bekijken. Om 12 uur arriveren op de plaza de Armas (altijd het centrum van elk Zuid Amerikaans dorp/stad), waar de erewacht en de blaaskapel net hun kunstjes doen voor het regeringsgebouw. De jongens vinden het prachtig.
Daarna naar de Franciscaner kerk waar de kelders destijds als begraafplaatsen zijn gebruikt en waar nu de beenderen van zo'n 25.000 mensen liggen. Heel bizar. Prachtig klooster trouwens.
Dan hebben we nog het gebouw van de Inquisitie op ons lijstje staan, waar de martelwerktuigen natuurlijk het "leukst" zijn. Zeer aanschouwelijk omdat er wassen mensen in zitten/liggen/hangen met bijbehorende gezichtsuitdrukkingen...
Als we honger hebben, lopen we tegen een festival van typisch Peruaanse gerechten! Da's gaaf!! Normaal kun je op de menukaart natuurlijk wel de namen van de gerechten lezen, maar die zeggen je meestal nix. Nu kun de gerechten ze ook zien, ruiken en zelfs proeven!!! Stijn ontdekt zo dat de cavia heerlijk is; Thom kiest eend. Pa en ma de pisco sour en de kids aan de maracujasap en de chicha (maisdrank). Passende muziek erbij... helemaal goed! Da's nog 'es genieten! | | 25-05-2007 | Lima
Pier vanochtend dus vroeg op pad om de auto de container in te krijgen en de douaneformaliteiten te regelen. Toen we de auto Chili in moesten krijgen, heeft Pier minstens 48 stempels in de haven op moeten halen en dat zal in Peru zeker niet minder zijn... Wij gebruiken deze tijd in het hotel (tentjes zitten ook in de auto!) om schoolwerk te doen.
Om 12 uur komt hij moe edoch voldaan terug. De auto zit in een container en de container is verzegeld. Helaas kan het niet meer lukken om de douaneformaliteiten voor elkaar te krijgen. Dat wordt na het weekend pas in gang gezet en dan zitten wij al weer in NL. Hopen dat dat maar goed gaat... De container kan ook nog opengebroken worden i.v.m. drugscontrole, maar dat zullen bij Hollanders nooit doen... (slik). Nou ja, wat extra duimen maar. Gelukkig heeft Pier wel veelvuldig persoonlijk contact gehad en weet dus wie hij moet hebben... | | 24-05-2007 | Lima
Zou het vandaag lukken om de Landcruiser in de container te krijgen? Pier belt 's morgens naar het kantoor. Om vier uur is de container er en kan de Landcruiser erin gereden worden.
Dan maar boodschappen doen. Thom is bijna overal uitgegroeid. Dat valt voor korte broeken niet zo op, maar de lange broeken... Dat kopen we hier nog maar ff, want scheelt minstens de helft! Ikzelf ook nog wat broeken. De keuze voor mij is beperkt, want mijn lengte komt nauwelijks voor bij de damesmaten... Maar toch is het gelukt om twee spijkerbroeken te bemachtigen.
Om twee uur toch nog maar ff bellen of de container er inderdaad is. Helaas, niet dus... Om zes uur wel. Rond vier uur krijgen we een belletje dat het vandaag niet meer gaat lukken. De container komt wel vanavond, maar dan is het nog te laat om de papieren rond te krijgen. Morgenochtend om half negen moet Pier er zijn... Grrrrr.
Het kost me moeite om de website bij te houden. Vooral de foto's organiseren is een vervelende klus; bekijken is leuker! Maar goed, eindelijk weer eens wat tijd genomen om foto's bij de verhalen te zetten. | | 23-05-2007 | Lima
Woensdag - We moeten om negen uur bij het SOS kinderdorp zijn om de cheque te overhandigen. Ook hier hebben ze het weer prima voor elkaar voor de kinderen. De kids die hier wonen hebben waanzinnig geluk. We ontmoeten ook een vrouw die er als kind heeft gewoond. Ze is toevallig terug in Lima en op bezoek bij haar "moeder". Ze traint nu in Cusco politie en leger: judo en zwemmen, is getrouwd en heeft een dochtertje van 5 jaar. Echt een succesnummer, zeker als je bedenkt wat er van haar terecht zou zijn gekomen als ze niet in een SOS-kinderdorp zou zijn opgegroeid. Het dorp is een oase in een arme wijk: prachtige groene tuin met bloeiende bomen, wat eenden als huisdieren, hier en daar een speeltoestel en vooral rust en warme moeders die er altijd voor ze zijn!
De cheque wordt natuurlijk met heeeeel veel blijdschap ontvangen!
We moeten de lunch afslaan want Pier moet vanmiddag om twee uur de auto in de container rijden. Helaas, vandaag blijkt er geen container te zijn. Morgen... (betekent hier alleen maar "niet vandaag"; ook al weer zo'n overeenkomst met India...!)
  | | 22-05-2007 | Lima
Dinsdag - Pier gaat weer naar de shipping agent. Hij weet nu wie hij moet hebben dus wellicht...?
Helaas. Morgen zal er een container zijn. | | 21-05-2007 | Lima
Maandag - Vandaag gaat Pier de auto in de container proberen te krijgen. Het zal wel niet in één dag lukken en dat klopt ook. Morgen zal er een container zijn en kan de auto er in...
De kids kunnen hier prima schoolwerk doen en ze zitten dan ook verspreid door het hotel en buiten te werken. Diverse mensen maken er foto's van... | | 20-05-2007 | Barranca - Lima
Eerst de mooie roeiers bekijken die zo'n 6 keer 2 km moeten sparren. Pfff. Ik word al plaatsvervangend moe! Maar ooit heb ik het ook "gewoon" zelf gedaan en het gevoel zo intens moe te zijn was eigenlijk heerlijk. Vooral als je daarna weer lekker kon eten en bijkomen. Binnen een paar uur weer helemaal hersteld. Maar ja, da's lang geleden!!!
In Lima hebben we een prima adresje bij een hotel. De tentjes kunnen we nog even op de parkeerplaats zetten (is een stuk goedkoper). De bbq, het voetbaldoel, de tafeltennistafel binnen handbereik. Wifi en de playstation maken ons "geluk" compleet... | | 19-05-2007 | Huanchaco - Barranca
Vandaag gaan we weer richting Lima (in twee dagen). We willen een week voordat ons vliegtuig vertrekt in Lima zijn om te zorgen dat de auto in de container komt. Hebben we nog tijd over dan kunnen we nog wat aan de auto laten doen (tectyleren o.i.d.), want dat is hier natuurlijk stukken goedkoper.
We stranden op een camping tussen het strand en een lagune die parallel loopt aan de zee. Blijkt dit de roeibaan te zijn! Prachtige mannen stappen in de dubbel-twee en roeien ook zeer soepeltjes weg! Bondscoach in een bootje er achter aan. Een eindje verder op is de nationale roeibond met de boten in twee enorme containers.
  | | 18-05-2007 | Huanchaco
Pier en ik zijn geradbraakt van het surfen, maar de jongens hebben nergens last van! Pier heeft enorme pijn aan zijn stuitje en kan daardoor slecht liggen (en dus slapen). Zijn voet doet nog steeds pijn van de zee-egel, dus ik mag met een naald de brokjes eruit peuteren. Daarna is de pijn al snel minder. Ikzelf heb het gevoel dat ik op mijn borst in elkaar getimmerd ben. Pijn bij allerlei gekke bewegingen. Rust zal het moeten genezen, dus respecteren we deze signalen maar...
We gaan 's middags naar de tempel van de maan. Een tempel van een nog oudere cultuur dan de Inca's en zelfs ouder dan de Chimu cultuur. Het dateert van voor Christus. Het leuke hier is dat men nog niets heeft gerestaureerd, maar uitsluitend heeft opgegraven. We moeten een eind omrijden omdat een groot gebied (droge woestijnzand op het eerste gezicht) is afgezet i.v.m. toekomstige opgravingen! Dat ligt er dus nog "gewoon" om ontdekt te worden!
De tempel is vooral mooi omdat men diverse lagen stenen (met afbeeldingen) over elkaar heen gebouwd heeft. Als er weer een koning dood ging, heeft men er hier een nieuwe muurtje tegen aan gebouwd en een verdieping er boven op... Daardoor kan men nu de tempel "afpellen" en komen de fraaiste figuren tevoorschijn, gekleurd en wel!
  | | 17-05-2007 | Huanchaco
Om elf uur gaat het gebeuren: surfles. We krijgen eerst droogzwemmen: leren hoe je met de plank moet peddelen door de branding, hoe je moet gaan staan etc. Dat oefenen we ook echt op een bodyboard op de grond. Dan de surfpakken aan, board onder de arm en gaan met die banaan. Het is ongelofelijk maar de jongens staan direct op de plank te surfen op de golven. Stoer!!!
Na de lunch mogen pa en ma... Ai, ai, ai. Ik geloof dat we toch een dagje ouder worden. Ik ben te vroeg geboren, want dit is ZO leuk! En met een paar keer sta ik ook op die plank (maar val er meteen weer af)! Helaas doet het peddelen me zo zeer aan het borstbeen dat ik met pijn in het hart moet stoppen. Wat is dat jammer. Ik had het zo graag nog 100 keer willen doen!
Pier's teva's gaan bijna uit in de golven, dus hij besluit - tegen de waarschuwing van de instructeur in - op blote voeten te gaan. Stapt dus vervolgens in een zee-egel, trekt het beest of de plant (??) eruit, maar twee stekels breken af en hij heeft veel pijn aan zijn voet en kan ook stoppen.
       | | 16-05-2007 | Huanchaco
Vandaag doen we een dagje "keutelen". Wasje ingeleverd... Kids spelen wat spelletjes die hier op de camping liggen. We kijken bij het surfen en vinden het waanzinnig cool. Dat willen we ook gaan doen. We krijgen een goed adresje voor instructie... | | 15-05-2007 | Huanchaco
We zijn op een relaxte backpackers camping gestrand. Letterlijk want het ligt aan de boulevard.
Het heeft een keuken, tuin, schaduw, was-service, maar helaas geen warme douche. Ik wil mijn haar wel weer 'es wassen! Het weer valt tegen: mistig en vochtig. Pas laat in de middag komt de zon. Er wordt hier enorm gesurfd; ook op authentieke rietbootjes. Enorm lange golven waarop de mannen (heb nog geen vrouwen gezien!) hartstikke stoer doen. Dat willen we ook wel gaan proberen. Maar doordat het weer niet lokt, gaan we vanmiddag naar ruines van de Chima cultuur (Chan Chan). Een complex van 9 paleizen die met adobe-stenen (van klei en stro) zijn gemaakt. Giga-groot, maar er is nog maar 1 paleis opgegraven en gedeeltelijk gerestaureerd. Geen geld. Gelukkig is het complex nu op de Wereld Erfgoed Lijst geplaatst waardoor men het nu kan gaan restaureren. Als we erheen rijden, zien we links en rechts allemaal bulten liggen van de nog-niet-opgegraven paleizen. Wel heel erg uitdagend om daar eens te gaan graven...! Het paleis is indrukwekkend groot en mooi versierd met uitgebikte vissen, netten, vogels etc. Het valt ons mee dat zelfs de jongens het weer mooi vinden en nog steeds niet "ruïnemoe" zijn.
     | | 14-05-2007 | PN lomas de Lachay - Huanchaco (10 km ten Noorden van Trujillo)
Als we wakker worden, kijken we op een wit wolkendek met hier en daar een bergtopje dat erdoor steekt: de dagelijkse mist in dit NP. We zijn vroeg op pad en dat is maar goed ook. We hebben zo'n 460 km voor de boeg. Over asfalt dat wel en het rijdt ook wel lekker door. Maar nu er geen bergen, dalen, bochten of ripio zijn, is het de politie die voor vertraging zorgt. Tegen de tijd dat we op de plaats van bestemming zijn, zijn we 10 (ongelogen !!!) keer aangehouden. Politie staat langs de weg uit de neus te eten, zien een gele Landcruiser met blauwe kratten aankomen en kunnen blijkbaar niets anders doen dan deze auto uit nieuwsgierigheid aanhouden. Voor de vorm vragen ze naar de papieren, maar volgens mij hebben de meesten nog nooit een internationaal rijbewijs gezien en snappen ze er nix van. Ze knikken dan met een serieus gezicht dat het ok is, vragen waar we heen gaan en wensen ons een goede reis. Een maal probeert een agent ons een boete van 340 Sol (= € 85) in de maag te splitsen. Voor te hard rijden. Maar Pier laat zich niet afschepen. "We worden aan alle kanten ingehaald!" De agent zakt met de prijs: "170 Sol, vind je dat dan redelijk?" "Nee", zegt Pier. "Hoeveel dan?", vraagt de agent. "Nix!", zegt Pier. Dat gaat zo nog even door tot de agent met zijn uiterste bod komt: "34 Sol? Is dat dan ok?" "Nee", zegt Pier. "Ik wil nix betalen, want ik word aan alle kanten ingehaald en reed niet te hard!" De agent lacht en zegt: "Ok, heb je dan bier?" Pier ziet de humor er gelukkig ook van in en het "toeval" wil dat we bier in de koelkast hebben liggen. Als Pier de agent zijn koude biertje geeft, vraagt hij ook nog een biertje voor zijn maat! Gelukkig hadden we twee biertjes in de koelkast liggen en kunnen vervolgens weer verder... | | 13-05-2007 | Lunahuana - PN lomas de Lachay
Moederdag. Slecht geslapen, want de overburen hadden een feestje en dan schalt de muziek tot minstens vijf uur. Om zes uur 's morgens hoorde ik de fanfare alweer lopen... ;-(
Ik moet een eeuwigheid in de tent blijven. Heb geen idee wat de mannen allemaal voor me aan het uitvogelen zijn (een ontbijtje zal er wel in zitten). Als we aan lekker een pannenkoekenontbijtje zitten, komt de plaatselijke fanfare een aubade brengen! Door Thom persoonlijk geregeld!! We moeten dansen op de Peruaanse wals... en hebben enorme lol.
Wat later dan gepland gaan we op pad richting Lima. We zouden de rederij al kunnen contacten om afspraken te maken voor de auto, maar we hebben de gegevens niet. Dus besluiten we ter plekke om door te rijden. We "stranden" in een Nationaal Park. De kust van Lima is eigenlijk één grote dorre bergwoestijn, maar in dit NP is door de dagelijkse mist een microklimaat ontstaan waar zowaar boompjes groeien! We kijken nog een film van Charly Chaplin op de laptop (een gecombineerde geschiedenis- en cultuurles) en dan is de dag weer voorbij.
  | | 12-05-2007 | Lunahuana
Eerst natuurlijk even klimmen. De wand is ruim tien meter hoog, dus een echte. Met touw en gordel klimmen ze naar het randje. Dan kunnen we voor een mooi prijsje raften! De rivier is een echt wilde rivier met overal witte koppen op de golven. Sommige passages zijn klasse III (voor de kenners) en dat is echt heftig! We hoeven geen wetsuites aan. Logisch; waar het water vandaan komt weet ik niet, maar sneeuw is in de verste verte niet te bekennen. Het zal wel van de Andes komen, maar 't is inmiddels al lekker opgewarmd. Op de bergen groeit nix; ze zijn bruin en rijzen steil omhoog. Koen mag ook mee peddelen en zelfs Luuk mag mee. Wel zwemvesten aan en helmen op. Het gaat fantastisch. Golven komen soms helemaal over ons heen! Vooral de stroomversnellingen zijn geweldig, met enorme golven.
"Thuis" eten we weer eens een "completa". Een recept van Joop en Sandra uit Chili overgenomen en wegens doorslaand succes gecontinueerd... Broodje + worstjes + tomaatjes + guacamole. Heerlijk!
's Avonds nog een lekker visje (Pier eet een piraña en vindt hem (of haar) nog lekker ook!) met een pisco sour (of drie) ... | | 11-05-2007 | NP Paracas Mendieta - Lunahuana
Als we wakker worden hebben we bezoek: vissers. De mannen komen hier elke dag duiken en de oogst is enorm: zakken vol met krabben, oesters en een enkele vis. We maken een wandeling langs de kust over de zandsteenrotsen. We zien continu van alles: joekels van krabben, een "geiser" die ontstaat doordat grote golven tegen de rotsen aan slaan en door gaten spuit het water dan omhoog, zeeotter, zeehond, zeeleeuwen, pelikanen en honderden andere vogels. Prachtig.
We besluiten vanmiddag weer verder te reizen naar Lunahana, weer iets verder richting Lima. Daar weten we een camping aan de rivier, met een klimwand dus dat is helemaal super.
     | | 10-05-2007 | NP Paracas (bij Pisco): La Mina --> Mendieta
Zes uur is het alweer licht en komt de zon op de tent. We moeten wat boodschappen doen op de markt in Pisco en daarna gaan we weer terug naar Paracas. Nu voor een ander plekkie aan de zee, liefst met hoge golven. Prachtige rotsformaties zien we; ook stranden maar er staat heel veel wind recht uit zee. Duinen helpen niet, want we worden gezandstraald. Uiteindelijk zetten we de tent op bij een baai met een lang strand, fantastisch uitgesleten rotsen (bruggen, poorten), achter een klein rotsje.
    | | 09-05-2007 | NP Paracas (bij Pisco): Bahia La Mina
Wakker worden, zwemmen, ontbijten, scheppen, gevecht tegen de branding, krabben en salamanders jagen, pelikanen en meeuwen duiken rechtstandig als kamikazepiloten in zee op jacht naar vis; kleine vissersbootjes en duikers jagen ook op krabben, oesters, vissen. 's Middags eten we gefrituurde inktvis, tong en garnalen aan een piepklein haventje.
Omdat het hier al om zes uur donker is, duiken we al vroeg de tent in met de laptop en een DVD! We hebben in Boliva en Peru voor een habbecrats een bult films gekocht (op VCD en DVD). De DVD's zijn op de laptop te bekijken, dus 's avonds zitten we warm bij elkaar in het tentje filmpje te kijken. Dat gaat meestal net als de laptop goed opgeladen is...
Acht uur is de film afgelopen, dus we liggen 's avonds al voor 9 uur plat!
       | | 08-05-2007 | Huacachina (bij Ica) - NP Paracas (bij Pisco): bahia La Mina
Pier en Koen doen nog een poging met het sandboard, maar daarna heeft iedereen het wel gezien. We besluiten dan ook verder te gaan. In het hotel zitten nogal wat gasten en Pier en ik moeten te vaak op de kids letten. Geen zin in, dus dan maar verder. We vinden een uurtje rijden richting het noorden, richting Lima, in het Nationaal Park Paracas (bij Pisco van de pisco sours!) een fantastisch plekkie. We kamperen op het strand van de baai La Mina. | | 07-05-2007 | Huacachina (bij Ica)
Als we wakker worden heeft Koen al een sandboard te pakken en is al boven op het hoogste duin geklommen. Hij heeft al eerder gesnowboard en denkt dus dat hij zo ff naar beneden board. Het lukt hem nog ook! Vallen doet geen pijn in het zachte poederzand. Maar het valt toch een beetje tegen: het gaat lang niet zo hard als snowboarden.
Ook de anderen gaan sandboarden, Luuk en Stijn gaan zandsleeën op hun board. Maar nadat ze één of twee keer naar boven zijn gelopen, is de energie op. Het is loeiheet! Bij de lagune drinken we een fruitsapje. We zwemmen en lezen wat. Om half vijf is het dan zover: we gaan met de dunebuggie naar hogere duinen om te sandboarden. Een adrenalineshot is gegarandeerd. En dat hebben we geweten! Alsof je in een achtbaan zit. De dunebuggie scheurt rechtstandig tegen zo'n giga-duin omhoog - je ziet dan alleen nog maar de rand van het duin en de blauwe lucht... - en kiepert zich dan over de rand omlaag! Soms komt de buggie zelfs los van de grond!! Het boarden valt een beetje tegen; 't is heel leuk om het te proberen, maar het gaat langzaam (aldus de heren). Bij het laatste hoge duin volgt iedereen Luuk's pinguin-methode: op de buik op het board. Dat gaat loeihard!
          | | 06-05-2007 | Nasca - Huacachina (bij Ica)
De wekker blijkt niet nodig want om 6 uur horen we de eerste kleine vliegtuigjes al met veel herrie opstijgen. Ontbijten doen we strax wel. We lopen naar het vliegveld aan de overkant van de straat. Helaas kunnen we niet met z'n allen in één vliegtuigje; het grootste vliegtuig kan vijf passagiers hebben. Pier gaat met een volgend vliegtuig mee. Het is de eerste keer dat we in zo'n klein vliegtuigje vliegen en alleen dat al is een ervaring! We scheren over een woestijnhoogvlakte waar allerlei figuren in de rotsige oppervlakte gemaakt zijn door Nazca en Paracas culturen die tussen 900 BC en 600 AC leefden. Ze hebben duidelijke figuren gemaakt door stukken rots te verwijderen zodat de lichtere ondergrond zichtbaar werd. 800 rechte lijnen, 300 geometrische figuren en ongeveer 70 spectaculaire figuren van dieren en planten op een relatief klein oppervlak. De rechte lijnen zijn soms kilometers lang en de figuren soms meer dan 100 meter groot. Perfect recht! Onzichtbaar vanaf de grond, maar heel duidelijk vanuit het vliegtuig. Men weet nog steeds niet waarom ze gemaakt zijn. Irrigatie? Het heeft hier al 2000 jaar niet meer geregend! Astronomische betekenis? Het is prachtig om te zien.
Langs de weg, dwars door dit gebied heen, staat een uitkijktoren waar vanaf we ook nog 3 figuren kunnen zien. Heel bizar!
We zijn al vroeg weer terug en besluiten vandaag nog verder te gaan. Ontbijtje, inpakken, zwempartijtje en op naar Huacachina, een oase midden in de woestijn. Bekend om... sandboarding. De jongens kijken hier al weken naar uit! Inderdaad midden tussen enorme zandduinen ligt een smaragdgroene lagune, met palmen er omheen en uiteraard restaurantjes en hotelletjes. Dunebuggies rijden door de straatjes. Weer een kampeerplek bij een hotel met zwembad, losvliegende parkieten en papegaaien. Kids helemaal gek met die beesten natuurlijk: op de arm, schouder, hoofd; stront in het haar en op de kleren... Achter ons rijst het duin om hoog, voor ons de tuin van het hotel, zwembad en bar... Idyllisch!!!
's Avonds nemen we nog een paar Pisco sours (het drankje van deze streek) aan de bar en vallen als een blok in slaap. (wauw, dat komt aan zeg!)
    | | 05-05-2007 | Chalhuanca - Nazca
Vroeg op, een fruitsapje op de markt en snel op pad. Hoe dichter we bij de kust komen hoe vaker we denken dat dít dan wel de laatste 4000-er zal zijn... Maar helaas tot 30 km voor Nazca blijven we op grote hoogte rijden. Groen maakt plaats voor absolute droogte: woestijn waar niets maar dan ook niets op de bergen groeit. Geen grassprietjes, geen prikkelstruik, nix! Alleen wanneer er water door een dal stroomt... dan is het ineens prachtig groen. Maar dit groen houdt dan ook weer abrupt op wanneer de bergen de lucht in gaan. Wat een bijzonder landschap!
We vinden een kampeerplek op het strakke grasveld van een hotel (met zwembad!). Regelen de vlucht voor morgenochtend: om 7 uur 's morgens paraat bij het vliegtuigje om over de mysterieuze Nazca lijnen te vliegen. 's Avonds heeft Pier een feestje gezien langs de weg, dus gaan we een kijkje nemen. Het blijkt het jaarlijkse feest van een garagehouder te zijn. Hij komt ons persoonlijk welkom heten, geeft Pier een biertje, een t-shirt en een poetsdoek kado en nodigt mij ten dans! We zijn DE bezienswaardigheid op het feest. Stijn krijgt weer dansles: van een grote, gezette neger die alles laat schudden en trillen! Dat kost Stijn nog wel wat oefening voor hij dát kan!
   | | 04-05-2007 | Cusco - Chalhuanca
Afscheid van Cusco. Nog de laatste mails en telefoontjes (onbeperkt wifi op de camping is wel héél makkelijk!) Door prachtige vallei met wildstromende rivier rijden we richting de kust. Het doel is Nazca, zo'n 600 km, maar dat rijd je niet in één dag. De bussen doen er 20 uur over... Weer over 4000+ passen, dus de Landcruiser produceert weer veel zwarte rook. Het schiet dus weer niet hard op, hoewel alle wegen in Peru tot nu geasfalteerd zijn. Maar een bergweg die steeds rond de 4000 meter loopt, met continu bochten...
  | | 03-05-2007 | Cusco
Onze laatste dag in Cusco. Nog even het Inca museum bekijken in de stad met Thom en Stijn; wellicht nog een laatste t-shirt kopen en dan richting de kust. Cusco is een mooie stad om te vertoeven. Toeristisch, dat wel; maar dat is niet voor nix. Er is heel veel te zien in en rondom de stad.
Het lijkt wel of er op elk moment van de dag - en de nacht! - muziek uit de stad komt: parades van schoolkinderen, panfluitmuziek door een trio muzikanten, feestjes. Vannacht ging het zelfs door tot half vijf! En vanochtend om 7 uur klonk er alweer muziek!!!
In de stad waren we getuige van een parade van schoolkinderen. Voor een delegatie van militairen die bij het voorbij komen van iedere vlag opstonden en salueerden. De kinderen deden hun opperste best om de benen zo recht mogelijk en zo hoog mogelijk op te zwaaien. Een heel bizar gezicht om kids van basisscholen al zo militaristisch te zien paraderen. Ze liepen gelukkig (nog?) niet met geweren maar met lange kaarsen en met de vlag van Peru, met het vaandel van de school. Ouders gaven fotografen opdracht om hun kind te fotograferen. Blijkbaar een belangrijke aangelegenheid...
    | 02-05-2007
| Cusco
Ollantaytambo gaan we bekijken. Hier is de laatste Inca koning Manca Inca naar toegevlucht toen hij de slag bij Saqsaywaman (het enorme fort bij ons direct achter de camping) had verloren. Het dorp is zelf ook prachtig: cobblestone straatjes, een voorbeeld van Inca stadsplanning (hofjes met één ingang) en constant bewoond geweest. Het fort cq. tempelcomplex heeft weer prachtige terrassen, militaire gangen, huisjes en wachttorens, baden, tempels. Het sjouwen door zo'n fort is behoorlijk zwaar. We zitten nog steeds op ruim 3000 meter en door het fort en de terrassen is het continu "trappen" lopen. Ook hier is een enorme veldslag geleverd door Manco Inca tegen de Spanjaarden o.l.v. Pizarro. De Spanjaarden werden getrakteerd op een douche van pijlen, speren en stenen vanaf de terrassen. Ze verloren de slag en ze werden het dal uitgejaagd door duizenden Inca's in overwinningsroes. Het was echter van korte duur. Pizarro kwam terug met een vierdubbel leger: zo'n 300 ruiters en duizenden soldaten te voet. Dit wonnen de Spanjaarden wel en Manco Inca vluchtte de jungle in. Hier werd hij vijf jaar later door huurmoordenaars vermoord. De plek waar hij vermoord is, is pas in de zestiger jaren gevonden en is nog steeds overwoekerd. Ook een waar avontuur om hier op ontdekking te gaan, maar helaas is dit moeilijk bereikbaar...
Thom en Stijn vinden het zo prachtig, indrukwekkend en interessant dat ze besluiten hun spreekbeurt over Manco Inca en/of de Inca's te gaan houden.
Op de terugweg werpen we in het laatste daglicht nog een blik op de zoutpannetjes van Salina. Boven op de berg ontspringt hier een warme bron die zoveel zout meeneemt, dat men in het dal er onder allemaal zoutpannetjes heeft gemaakt. Hier stroomt het zoute water doorheen; het zout blijft achter en schept met eruit o.a. voor het vee. Heel speciaal gezicht.
      | | 01-05-2007 | Cusco
Een heerlijk helder riviertje gevonden. 's Morgens is het steeds prachtig weer, maar 's middags verarmt het weer; meer bewolking, rond drie uur hoor je in de verte wat onweer. Aangezien wij nooit de vlugste zijn 's morgens, waren de wolken alweer aanwezig toen we bij het riviertje aankwamen. Geen zwemmen dus. Door de rivier met watervalletjes omhoog klauteren is minstens zo leuk. Langs een andere weg weer terug: huisjes van klei en stro, nieuwe stenen van klei liggen te drogen, varkens, kippen, koeien en natuurlijk tig honden. Als je zomaar zo'n wandeling maakt, krijg je een goede indruk hoe men hier leeft. |
| | |
| Hoofd sponsors | 
| 
| 
|  
| 
| 
| 
| 
| 
|  
| 
| 
| ... en alle vrienden en familie!
1000 x THANX!!! |
|
